Uwarunkowania genetyczne a objawy kliniczne migreny

Wiadomo, że trzy najczęściej występujące mutacje w genie CACNA1A, ATP1A2, SCN1A są patognomoniczne z trzema postaciami rodzinnej migreny połowiczoporaźnej (FHM), dodatkowo inne mutacje takie jak PRRT2, KCNK18, CSNK1D, SLC1A3, SLC4A4 są łączone z migreną.

Autorzy przywołanej publikacji dokonali analizy klinicznej chorych na migreną połowiczoporaźną zarówno ze stwierdzanymi CACNA1A, ATP1A2, SCN1A mutacjami jak i bez nich. Genotyp tych bez stwierdzanych powyższych mutacji, ale z objawami połowiczoporaźnej migreny został poddany kolejnemu sekwencjonowaniu.

Wyniki są o tyle ciekawe, że można stwierdzić, iż obecność mutacji warunkuje nie tylko wcześniejszy, ale i znacznie cięższy przebieg choroby, ze stwierdzaną większą liczbą chorujących członków rodziny. Dodatkowo takie czynniki jak uraz głowy, zarówno niewielki, jak i ciężki, a także gorączka lub wysiłek fizyczny wyzwalają napady migreny połowiczoporaźnej ze stwierdzaną mutacją w jednym z trzech najczęstszych genów.

Upośledzenie umysłowe, dyskinezje i ataksja są wyraźnie związane z występowaniem mutacji u pacjentów z FHM. Chorzy bez mutacji mają znacznie łagodniejsze napady, częściej bez niedowładu połowiczego.

Autorzy wnioskują, że takie zróżnicowanie kliniczne pozwala na wyselekcjonowanie chorych, u których należy przeprowadzić badanie genetyczne. Być może kolejnym krokiem u takich chorych byłoby wcześniejsze i bardziej agresywne leczenia profilaktyczne.

Materiał opracowany przez dr hab. n.med. Izabelę Domitrz.

Cały artykuł: Pelzer N, Haan J, Stam AH et al. Clinical spectrum of hemiplegic migraine and chances of finding a pathogenic mutation. Neurology. 2018 Feb 13;90(7):e575-e582.